Wanneer voel jij je wel eens vreemdeling?

VluchtelingOoit voelde ik me 
niet welkom. 
niet begrepen.
niet aanwezig.

Niet welkom, toen ik niets wist te zeggen op een verjaardag. Niet begrepen, toen ik geen aansluiting kon vinden bij collega's. Niet aanwezig, toen ik net deed of ik niets hoorde of zag wat me niet aanstond.

Herken je dat?
Allemaal situaties, waarin ik me eigenlijk een vreemdeling voelde.

Ik ooit vluchteling later?

Vreemdeling, vluchteling. We horen tegenwoordig minder over vluchtelingen dan vorig jaar. Er gaan zelfs berichten rond dat het COA asielzoekerscentra wil sluiten omdat er te weinig vluchtelingen zijn. Zouden zijn, denk ik dan. In Griekenland zijn de centra overvol en ook nog eens onder erbarmelijke omstandigheden. Hoezo centra sluiten? Denken wij nu echt in Nederland dat we niets met vluchtelingen te maken hebben? Ik hoor wel geluiden, en zeg het zelf ook wel eens: 'Hoe zou het voor je zijn als je zelf van huis en haard verdreven zou zijn? Als je zelf langs straten en wegen moest lopen om een veilig heenkomen te zoeken, een plek waar je geld kunt verdienen om in je onderhoud te voorzien?'

Ik ooit vluchteling vroeger?

Dat is één. Maar hebben we ons wel eens gerealiseerd dat we allang in situaties hebben verkeerd waarin we ons als een vluchteling voelden?
Je niet welkom gevoeld?
Je niet begrepen gevoeld? 
Je niet aanwezig gevoeld?
Het zijn maar drie voorbeelden.
De lijst zou veel en veel langer kunnen. Als we bij onszelf te rade gaan, kan het niet anders dan dat je soortgelijke situaties tegenkomt uit je verleden. En kun je dan nog volhouden: weg met de vluchteling, weg met de asielzoeker, weg met de andersdenkende, weg met de economische vluchteling of de gelukszoeker…?

Dat bestaat niet!

Van de toekomst kunnen we ons vaak geen voorstelling maken. Hoe zouden wij ooit ècht weggejaagd kunnen worden uit ons huis? Je ziet het toch niet voor je dat anderen je hebben en houden in de fik steken, of er een bom opgooien? Nee, dat zien we niet. Dat is te erg. Hier doen mensen dat niet. Dat bestaat niet. 

Heb jij nooit …..?

Maar het verleden: dat is twee. Heb jij dan nooit je geluk gezocht?
Heb jij nooit naar je economische situatie gekeken?
Heb jij zelf nooit anders gedacht dan je omgeving?
Heb jij je nooit te veel gevoeld in een gezelschap? 
Hield jij je wel eens doof of blind om maar niet geraakt te worden? 
Allemaal mogelijke vluchtsituaties.
En de vraag is: hoe ben jij daar dan uit gekomen? Wie heeft jou erdoorheen gesleept? Wie gaf jou aandacht toen je niet wist of je links of rechts zou gaan? Waar hield jij je aan vast? Wat was jouw reddingsboei?

In het groot en in het klein

Zou het in het groot (het vluchtelingenprobleem) anders werken dan in het klein (je persoonlijke leven)?

Ik heb geleerd dat ikzelf een vreemdeling, een vluchteling was, een berooide, niet welkom zoals ik was, niet welkom in mijn eigen leven, zoekend naar houvast, naar een luisterend oor, naar een uitweg. Ik ontmoette mensen op mijn pad die me hielpen anders te kijken; die me leerden dat ik er ook mocht zijn; ik leerde naar het positieve in een rotsituatie te kijken; en ik leerde mezelf daardoor vlot te trekken. Kortom: ik leerde dat het grote leven precies zo werkt als mijn eigen kleine leven. 

Hoe kan ik dan ooit vluchtelingen de rug toekeren? Ik was er zelf een.

Vergeven

Door jezelf te vergeven ga je op een andere manier naar de vreemdeling in jezelf en daarmee naar vreemdelingen en vluchtelingen in je omgeving kijken. Wil je rust in jezelf, begin met elke dag eenvoudig tegen jezelf te zeggen: "Ik vergeef me". Wil je begeleiding hierbij, misschien is de workshop 'Vergeving' op 10 november iets voor je. Werk je hier liever 1-op-1 aan, dan ben je welkom voor een persoonlijk gesprek.