Een tandje langzamer of een tandje minder?

achterversnelling fietsHeb je wel eens gekeken naar het versnellingssysteem van een racefiets? Al die tandwielen waarlangs de ketting kan lopen? Door te schakelen kun je sneller gaan fietsen terwijl je langzamer trapt. De ketting verschuift dan van een kleiner rad naar een groter tandrad.

Ik leek de afgelopen tijd op zo’n versnellingssysteem

Na de zomervakantie kon ik heel goed het ‘vakantiegevoel’ vasthouden: ik voelde me heerlijk rustig, ik deed de dingen waar ik zin in had. Ik was relaxed. Kwam iets de ene dag niet af, dan was er toch ook een volgende dag? Dat leek mij de bedoeling: in mijn eigen flow zitten en lekker bezig zijn.

 

Tot mijn ketting eraf liep

Tot ik na 6 weken in elkaar stortte. Ik kreeg griep. Drie dagen lang was ik uitgeput. Sliep overdag, maalde ’s nachts. Nergens zin in, behalve in voor me uit staren. Ik moest niet dènken aan mijn laptop of ik kreeg acute hoofdpijn. Mijn man stelde voor om er even uit te gaan. We hadden toch nog een hotelbon? Twee heerlijke dagen in Haamstede brachten me weer in balans. De zee was onstuimig tijdens een strandwandeling. Mijn gevoel kon weer gaan stromen door de aanrollende en wegglijdende golven.

Een tandje langzamer of een tandje minder?

“Ik moet een tandje langzamer”, meldde ik mijn zoon via sms. Hij was ook ziek. Te veel indrukken ontvangen als PDD-NOS’er. Net als bij mij was bij hem ook de ketting eraf gelopen. Juist doordat ik die woorden aan hèm richtte begreep ik: dat is het niet. Ik zag zijn vroegere fiets met 21 versnelling op mijn netvlies en corrigeerde in een tweede sms’je: “Ik bedoel een tandje minder”. Met een tandje langzamer blijf ik te veel dingen doen die ik vervolgens niet afkrijg. Ik blijf net zo hard gaan. Bij een tandje minder kan ik beter doseren. Een paar dingen tegelijk onder handen hebben die ik dan ook helemaal kan afmaken. Dat geeft veel meer ruimte. En rust. En verdieping.

Wat mis ik bij een tandje minder?

Mijn leidinggevende vroeg of de ketting weer op de fiets lag. Ja, dat ligt hij weer. Zijn vraag was alleen nog: “Hoe komt het dat je steeds weer te veel tegelijk doet? Wat mis je als je dingen laat staan?” Inderdaad een goeie. Wat zit eronder om steeds weer in die hoge versnelling te gaan zitten? Zijn vraag zit in mijn fietstas. Nu ik toch rustig aan fiets kan ik deze vraag af en toe er even uithalen. Maar niet tijdens een pauze! Een pauze is: even héél iets anders doen. Zo, nu even een kop thee!