Op zoek naar je oude dia

FromistaDe laatste drie weken vertelde ik je iets over uit balans raken door emoties. Drie weken geleden ging het over diep zitten op de hoogvlakte waar oud zeer en verdriet naar boven kwam, twee weken geleden schreef ik over mijn aandrang om maar te moeten praten met een Engelse pelgrim toen we de weg zochten, en me schuldig voelen omdat ik dat niet deed, en vorige week nam ik je mee naar El Acebo waar een heerlijke emotie me op mijn grondvesten deed schudden.

Ik heb nog meer momenten beleefd dat mijn emoties zich lieten zien. Telkens oefende ik met:

  • Stilstaan en kijken van een afstandje wat er aan de hand was;
  • Voelen hoe de emotie voelde;
  • De tijd nemen en regelmatig checken hoe het nu voelde;
  • Ondertussen gewoon doorgaan met waar ik mee bezig was;
  • Stil blijven, niet erover praten met anderen;
  • De emotie herkennen van een eerdere situatie;
  • Zo ja, dan in mezelf herleiden welke situatie dat was; welke oude dia stond klaar om afgespeeld te worden?
  • Het is me nog nooit overkomen dat ik de emotie niet herkende. Het heeft altijd te maken met iets wat me nog steeds zeer doet; of iets waar ik altijd opgetogen van raak.

Is dat wel waar?

Nu ik dit schrijf komt er een vraag in me op: Is dat wel waar, Illa?

Lees meer