Maand: december 2017

Heb jij ZIN in of geef jij ZIN aan december? 

Morgen 3 december begint Advent. Dinsdag 5 december vieren we Sinterklaas. Daarna maken pepernoten en speculaas plaats voor kerstkrans en kerststol. Op 24 december is het kerstavond met de kerstnachtdienst waar je al of niet naartoe gaat. 25 en 26 december vieren we ieder op onze eigen manier Kerstfeest: het feest van de vrede, die niet anders in de wereld kon komen dan door de geboorte van een kwetsbaar kind.

Ik heb het aan den lijve ondervonden hoe waar dat dit is en hoe het leven werkt. Op 14 december 2011 werd òns kerstkind geboren, en hij bracht de vrede in ons gezin na een turbulente periode van 6 jaar. Een kind verzacht je hart, het kind komt in deze harde wereld, wie weet waarvandaan, wie weet waarnaartoe? Ieder kind draagt een belofte in zich, die hij/zij zelf al levende weg in deze wereld gaat ontdekken. Wie zijn wij als (groot)ouders om deze belofte al vooraf op het voorhoofd van het kind te plakken? Weet jij zelf wat voor belofte jij in je meedraagt? We hebben een leven lang de tijd om die belofte te ontdekken.

Prima als jij ZIN in de decembermaand hebt. Gezelligheid, cadeautjes, lichtjes, lief zijn voor elkaar, heerlijk is dat. Het duurt helaas maar een maand. In januari staan we weer met beide voeten op de grond en roepen de koude winter en de donkere dagen weer.
Met ZIN geven aan december kun je langer genieten van je ervaringen in de gezelligste maand van het jaar, omdat het dan een van de stapstenen in je spirituele ontwikkeling is. Je hebt je een maand verdiept in jouw eigen belofte voor deze wereld. Je bent er weer iets verder in gekomen. Hoe dieper je in jezelf kijkt, hoe meer het een deel van jezelf wordt. 

Met de AdventSchrijfKalender “Kwetsbaar als een kind” geef jij ZIN aan december. Je kunt nog instappen. 

Warme groet,

Illa

Freek de Jonge schreef een kerstboodschap voor dagblad Trouw. Het stond op de voorpagina. Blijf Het Verhaal vertellen, heet het. Hij beschrijft hoe het zo gekomen is dat we – ik lees dan: de meeste mensen – Het Verhaal redelijkerwijs niet meer kunnen geloven. Er komt machteloosheid bij, je doet het toch nooit goed. De woorden zijn versleten, zo zakt de moed. Mooi dat hij zegt, dat de moed zakt in plaats van ‘we laten de moet zakken’. Nu klinkt het wat zachter alsof we er zelf eigenlijk niets aan kunnen doen. Geen behoefte meer aan vragen waarop we toch geen antwoord weten, zegt hij en helemaal niet aan een preek. Maar ja, wat ìs er dan nog? Een wereld zonder geloof in het goede? Wat moet er van ons leven worden? Hij betrekt het steeds meer op onszelf. Wat moet er van ons leven worden als de geest ontbreekt?

Dat is nogal wat. Willen we dat wel? Een niet-begeesterd leven? Veel mensen hebben het tegenwoordig over: alles is energie,
je moet de geest hebben, het enthousiasme, de passie om iets wezenlijks te doen in de wereld. Maar ja, hoe kunnen we een geest hebben die we eerst weggeschoven hebben, die ouderwets is, nietszeggend misschien. Mensen zijn in onze snelle maatschappij moe omdat hen hen aan energie ontbreekt. En, zegt Freek, energie, daar zorgt de geest voor. Hij verloochent zijn roots als domineeszoon niet. Hij kijkt vast anders, vrijer naar Het Verhaal als zijn vader, de dominee.

Als Changemaker doe ik daarom mijn oproep aan jou als je het lastig vindt om Het Verhaal van Kerst op waarde te schatten: Kijk er eens ànders naar! Ben jij moe en zonder geestdrift? Zal het jouw tijd wel duren? Lees het gedicht van Freek eens. Blijf Het Verhaal vertellen. De wereld kan niet zonder. Freek gaat verder: Ieder pasgeboren kind is bewijs van het wonder dat het leven steeds opnieuw begint. Ieder kind kan de redder van de wereld zijn. Voilà. Wat 2000 jaar geleden mogelijk was, dat er een kind geboren werd, waarom zou dat nu niet meer kunnen? Er worden dagelijks kinderen geboren. In ieder kind schuilt een nieuwe wereld. Blijf Het Verhaal vertellen. In ieder kind woont de geest. Aan ons de opdracht om elk kind, ook dat kind dat nog steeds binnen in jouzelf huist te koesteren en te laten groeien zoals het bedoeld is: het gezicht van God in deze wereld. Kwetsbaar en kostbaar. Of wij mensen dat nu snappen of niet, ergens diep weet je ook, hoop je misschien wel dat er iets van waar mag zijn. Daarom blijf ik Het Verhaal vertellen. Het verhaal van liefde, die zachtste kracht die ook de sterkste kracht is. Jij ook?

Ik wens jou en je dierbaren een warme kerst toe. Geniet ervan en mocht er een kind bij je aankloppen, kijk het in de ogen en zeg: Ik hou van jou.

Lieve groet,

Illa